Sahte dünyada sahte bir insan olabilitemle rolümü oynamaya tüm gücümle daha doğrusu kalan gücümle devam etmeye çalışıyorum.Ne kadarını başarabiliyorum peki?Bilmiyorum.Tökezliyorum,düşüyorum;ama biri elimden tutup kaldırmıyor.Hep bir yarımı bir yerlerde bırakıyorum.Toparlayamıyorum.bütünler açımı bulamadan hep tümler olarak devam ediyorum.Kaybediyorum zamanla kişiliğimi ,benliğimi;halsiz düşüyorum sonunda...Diyorum kalkma düştüğün yerden ,toplayana kadar kendini ama biri diyor kalk devam et bu sefer yara almayacaksın ,bu sefer başaracaksın,daha her şeyin en başındasın.Aldanıyorum,gücümü toparlamadan kalkıyorum,inanıyorum tüm saflığımla ama olmuyor yine gözyaşlarımda boğuluyorum.Ne zaman bitecek diyorum,soruyorum cevabını ben de dahil kimse veremiyor.Çünkü bitmeyecek biliyorum ve biliyorlar;biliyoruz...sonra soruyorum kendime yolculuk nereye diye?Ama anlaşılan yeni yeni acılara yelken açıyorum.Korkuyorum suallerden,cevabını bilmiyorum,bulamıyorum.Kızgınım sana dünya,öfkeliyim!!!Kin tutmayan yüreğimi büyük bir kinle kapladığın için,yaralarımı saramayıp yenilerini eklediğin için,etrafımdaki insanları ^öcü^ gibi üzerime saldığın için,bana tutunacak çürük de olsa bir dal bırakmadığın için...Sebepler bitmiyor bak bunun içinde kızgınım sana bana bu kadar nedeni bir arada sunduğun için!!Ama kendime de kızıyorum şimdi bu kadar ... olduğum için (o ... yerine ne koyabileceğimi hala bulamadım)tüm suçu sana yüklediğim için. Eeee bencilliği ben de senden öğrendim.darılmayacaksın bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
yorumcuklarım