Zavallısın! Zavallı kadın!
Değilsin öyle mi? İspatlasana o zaman bana haydi! O gözündeki yaşlar da ne? Zavallılık değil mi? Acizlik değil mi adı? Kes ağlamayı! Daha da küçülme karşımda, sil gözyaşlarını, ikimizi de küçük düşürme. Evet doğru yalnızız. Yalnızlığınım ben senin. Sayende hep başbaşayız. Ağlama bu senin isteğindi. Hatırla. Sen sokmadın hayatımıza kimseyi. Beni istedin. Ben de hep sana sağdık kaldım. Yalan mı kadın? Haydi söyle. Pes etmeyeceğim dedin. Başaracağım, savaşacağım. Of hep boş laf. Hepsi safsata işte. Boşa kulaç attın. Bir adım ,inandın kendine. Sonra ne oldu? İki adım geri… Kabuğunu kırdığını sanırken, etrafına yeni yeni zırhlar diken kadın. Ağlamayacağım diyerek hiç susmayan kadın. Hiçliğinin içinde boğulup gideceksin. Üzgünüm dost acı söyler. Sana benden başkası yalan. Öğreneceksin. Herşeyi birbir anlayacaksın. Çok geç dememek için plan yapmalıyız. Pes edemezsin hayır. Sen olmadı ,keşke dememek için varsın unutma. Madem ki herkesi restledin. Geriye dönüşün yok. İki sene öncesine döndük evet, ama dayanmalıyız. Yorgunsun. Yüzünde ki çizgiler benliğinle dalga geçiyor evet. Ah ne sinir bozucu değil mi kadın? Konuş benimle susma.Uykun geldi anladım. Tamam , sonra devam ederiz. Ben hep yanındayım nasılsa. Hep yalnızsın nasılsa?
İyi geceler kadın!
Rüyanda yalnız kalmamanı diliyorum. Gelecektir sana o zaman. Ya da yanında istemediğine sen gidersin inadını kırıp,ah o meşhur inadını… belii mi olur kadın… Keşke mi?